مدیریت زمان در محل کار و زندگی

مدیریت زمان در محل کار و زندگی موضوع جدیدی نیست و بسیاری از بزرگان به آن پرداخته اند. اما واقعیت این است که برخی افراد بطور ذاتی زمان را به درستی مدیریت می کنند و برخی دیگر با تمام تلاشی که می کنند از مدیریت زمان خود لذت نمی برند.

در فرهنگ ما اهمیت به نظم و زمان همیشه مورد توجه قرار داشته است. ” وقت طلا است”، “سحرخیز باش تا کام روا باشی” و بسیاری ضرب المثل های دیگر به اهمیت مدیریت زمان و داشتن نظم کاری اشاره نموده اند. از این رو افرادی که وقت شناس هستند دوست داشتنی دیده می شوند. از سوی دیگر،  افرادی که به حضور و انجام کار سروقت اهمیت نمی دهند از درجه اعتبار خود می کاهند.

آیا مدیریت زمان ذاتی است؟

واقعیت این است که اهمیت به نظم در زندگی و توجه به زمان، جزء ترجیحاتی است که بخشی از شخصیت شناسی MBTI را شامل می شود. در شخصیت شناسی به روش  MBTI ، انسان ها از نظر  سبک زندگی دارای دو ترجیح متفاوت هستند. یا داوری کننده (منظم) هستند و یا ملاحظه کننده (منعطف) هستند.

مقاله “شخصیت شناسی و MBTI در محیط کار را بخوانید“

داوری کننده ها:

داوری کننده ها بطور ذاتی علاقمند به سر وقت بودن هستند. برای آنها زمان بسیار با ارزش است و به وقت شناسی بهای فراوانی می دهند.برای مثال اگر به یک منظم کاری را بسپارید و بگویید این کار را باید تا دو ساعت دیگر انجام دهد، آن فرد از همان لحظه شروع به انجام دادن کار می کند. زیرا به او دو ساعت وقت داده شده و او می خواهد هر طوری که شده کارش را تا قبل از زمان مقرر شده به پایان برساند. اما گاهی اوقات، تعجیل در انجام کار باعث کم توجهی به کیفیت می شود. احتمالا کار به موقع انجام می شود اما کیفیت انجام کار ممکن است مورد قبول واقع نشود.

داوری کننده ها (منظم ها) به نظم و برنامه ریزی برای کار و زندگی خود اهمیت به سزایی می دهند. آنها قبل از انجام کارها برنامه ریزی می کنند و این کار به آنها کمک می کند تا کارها را سر موقع انجام دهند.

ملاحظه کننده ها:

ملاحظه کننده ها بطور ذاتی ترجیح می دهند به وقت اهمیت چندانی ندهند. آنها زمان را قابل تمدید می دانند. در تصمیم گیری مردد می شوند و ترجیح می دهند در یک وقت مناسب تصمیم بگیرند. زیرا آنها از قرار گرفتن تحت فشار خوششان نمی آید. دوست دارند آزاد باشند و آزادانه تصمیم بگیرند.

ملاحظه کننده ها (منعطف ها) در انجام کارها عجله ندارند. مسیر انجام کار برای آنها مهم است. مثلا وقتی به یک منعطف کاری را می سپارید، دوست دارد در کنار انجام دادن آن کار لذت ببرد و یا چیز هایی هم یاد بگیرد. از این رو به احتمال زیاد کار را در موعد مقرر به پایان نمی رساند. با توجه با اینکه انجام کار را به زمان خاصی محدود نمی کند، به خود وقت کافی می دهد تا کیفت انجام کار را بالا ببرد. احتمالا کار با کیفیت خوب انجام می شود اما دیر کرد انجام کار باعث دلخوری صاحب کار می شود.

توجه به مدیریت زمان به دلیل بیشتر بودن داوری کننده ها می باشد؟

خیر. در ارزیابی هایی که در شهرهای بزرگ انجام شده است، بطور نسبی تعداد منظم ها و منعطف ها برابر است. و یا اختلاف در حد ۵۵ به ۴۵ و یا برعکس است.

چرا مدیریت زمان به عنوان یک اصل تبلیغ می شود؟

طبق بررسی های انجام شد توسط گروه های مختلف در MBTI، بیشتر داوری کننده ها علاقمند به پست های مدیریتی هستند. از این رو بسیاری از قواعد و قوانین جامعه را کارگروهایی به وجود آورده اند که خودشان بطور ذاتی به نظم و زمان علاقه داشته اند. سمت دیگر کار این است که افراد منعطف هم داشتن نظم و اهمیت به زمان را یک توانمندی می دانند و به بی نظمی خود افتخار نمی کنند.

اگر چه افراد منعطف در آخرین لحظه خودشان را به انجام کار نزدیک می کنند، اما در مقایسه با منظم ها نا کار آمد جلوه داده می شوند. یک دلیل مهم این است که کیفیت انجام کار مانند زمان انجام کار به سادگی قابل اندازه گیری و قیاس نیست. از این رو ممکن است یک فرد منظم همه تلاش خود را برای به موقع انجام دادن کار به کار بندد و کار را با هر کیفیتی به اتمام برساند و مورد تشویق قرار گیرد. اما یک فرد منعطف در حین انجام کار تمام تلاش خود را در جهت انجام با کیفیت کار به کار بندد ولی به خاطر دیر کرد مورد ماخذه قرار گیرد.

آیا مدیریت زمان قابل یادگیری است؟

مطالعه و اطلاع از شخصیت شناسی به ما کمک می کند تا بدانیم اهمیت به زمان و یا کم توجی به زمان، به ترجیح ما در سبک زندگی بر می گردد. یک فرد داوری کننده (منظم) اهمیت به نظم و زمان را دوست دارد. بنابراین وقتی هر روز قبل از ساعت ۸ صبح در در محیط کار حاضر می شود و یا درست در زمان تعیین شده در مطب پزشک حاظر می شود، کاملا منطبق با خواسته ذاتی خود عمل نموده است.

همچنین وقتی یک فرد منعطف ناچار است هر روز ساعت ۸ صبح در محیط کار خود حضور خود را ثبت کند و یا هر طوری که شده خود را در ساعت مقرر به جلسه برساند، در حال اذیت شدن است و از این کار لذت نمی برد.

منظم ها برای منظم بودن فشاری را تحمل نمی کنند. برعکس اگر شرایط به گونه ای پیش برود که یک فرد منظم نتواند در زمان مشخص شده کاری را انجام بدهد ناراحت می شود. از این رو داوری کننده ها(منظم ها) نیاز به آموزش مدیریت زمان ندارند زیرا خودشان مدیریت زمان را به خوبی می داند.

اما منعطف ها تنها برای رضایت جامعه و یا حفظ شغل خود به زمان اهمیت می دهند. از این رو آنها نیاز به دوره های آموزش مدیریت زمان پیدا می کنند تا شاید اندکی در مدیریت زمان خود تبحر پیدا کنند.