دوران بازنشستگی و قطع همکاری موثر با محیط کار
اگر شما یک روزی بازنشست شوید یا همکاری شما با یک شرکت به اتمام برسد چگونه برخورد می کنید. ناراحت می شوید و ناراحتی خود را نشان می دهید، ناراحت می شوید اما روحیه خود را حفظ می کنید و یا ابراز خوشهالی می کنید و از اینکه دوران کاری خوبی را سپری نموده اید برای همکاران خود آرزوی موفقیت می کنید. در ادامه مثالی از بازنشستگی یکی از مدیران کار آفرین کشور آورده شده است و پیرامون موضوع پایان همکاری یا بازنشستگی از محیط کار توضیح داده است.
خاطره بازنشستگی یک مدیر دوست داشتنی
امروز آقای مهندس علی اکبر شعبانپور که در مدت دو سال اخیر مدیر عامل شرکت نفت و گاز پارس بودند، برای معرفی جانشین خود به پروژه فاز ۱۹ آمدند. پس از بازدید از سایت، تمامی گروه کارفا (شرکت نفت و گاز پارس) و شرکت پتروپارس ( پیمانکار ساخت پالایشگاه فاز ۱۹) در اتاق کنفرانس، در دفاتر اداری سایت فاز ۱۹ در جلسه هفتگی بررسی پیشرفت پروژه حاضر شدند.
آقای مهندس شعبانپور دانش آموخته دانشگاه فردوسی مشهد هستند و سوابق درخشانی در صنعت نفت و گاز کشور دارند. این مرد بزرگ، در طی دو سال گذشته، به طور تقریبی هر هفته به منطقه کنگان در استان بوشهر سفر کرده است. ایشان در هر سفر، با بازدید از مراحل ساخت پالایشگاه و برگزاری جلسات پیگیری پروژه، در تکمیل ساخت و راه اندازی پالایشگاه فاز ۱۹ تاثیر به سزایی داشته اند.
مورد توجه اینکه، ایشان در ابتدای جلسه امروز، سخنرانی کوتاهی داشتند و ضمن معرفی آقای مهندس مشکین فام، مدیر عامل جدید شرکت نفت و گاز پارس، برای همه همکاران در پروژه فاز ۱۹ آرزوی موفقیت نمودند و از همه خواستند که با ادامه تلاش خود، این پروژه را به پایان برسانند. آنچه در سخنرانی ایشان به واقع جلوه می نمود، چهره شاد و دوست داشتنی ایشان بود. نحوه صحبت پدرانه و دوستانه ایشان با هفته های پیش از این، که در سمت مدیر عامل بودند، هیچ فرقی نکرده بود. در تمام مدت جلسه و حتی پس از آن، در هنگام صرف نهار نیز، چهره شاد و دوست داشتنی ایشان تغییر نکرده بود. از این رو اطمینان دارم که ایشان فقط حفظ ظاهر نکرده اند و از ته دل خوشنود بودند.
تفاوت در کجا است
اما چگونه می شود که برخی از مدیران در هنگام از دست دادن پست سازمانی خود ناراحت و دلگیر می شوند و کسانی نیز همچون آقای مهندس شعبانپور، با دلی خوش کناره گیری می کنند.
رضایت از خود و عملکرد در محیط کار، به عوامل گوناگونی بستگی دارد. بخشی از آن به احوالات درونی و خصوصیات اخلاقی فرد وابسته است و بهبود آن نیاز به خودشناسی دارد ( در این مقاله به آنها پرداخته نمی شود). اما بخش دیگر آن، به نحوه عملکرد و عادت های شخص، در انجام کارها بستگی پیدا می کند. در این خصوص برخی مسائل مانند انجام امور مورد علاقه، تلاش برای مورد علاقه قرار گرفتن توسط دیگران، دوری از منفی بافی، احترام به همکاران و حتی تغییر شغل می تواند دخیل باشد.
افراد زیادی را می شناسیم که همواره از نوع کار و شرایط کاری خود نا خوشنودند اما به کار خود ادامه می دهند و به دنبال کار مورد علاقه خود نمی گردند. به تجربه ثابت شده است کسانی که کارهای مورد علاقه خود را به عنوان شغل و منبع درآمد انتخاب کرده اند، شاد تر و با خلاقیت بیشتری کار و زندگی می کنند. این در حالی است که افرادی که در تمام دوره کاری خود، بی علاقه به کار خود بوده و همواره نسبت به عدم تناسب موضوع کاری شان با خصوصیات اختلاقی و علاقه ذاتی شان صحبت می کنند، تاثیر این ناخوشنودی را در تمامی ابعاد زندگی خود گسترش می دهند. نا خشنودی در محیط کار، می تواند یکی از عوامل ایجاد مشکلات روحی و روانی در افراد باشد. حال آنکه علاقه به کار، شور و شوق به زندگی را در انسان تقویت می کند.
شخصیت و منش یک مدیر تعیین کننده است
در مثال آقای شعبانپور، همه همکاران، از ایشان به عنوان یک مدیر باشخصیت یاد می کنند. در برخورد با دیگران، خوش برخورد و گشاده رو بوده، در جلسات کاری علاوه بر نشان دادن جدیت کاری، اعتدال را مابین تیم خود به عنوان کارفرما و تیم شرکت پتروپارس برقرار می نمودند و همچنین تصمیمات اتخاذ شده و دستورات صادر شده، کاملا عقلانی و قابل قبول طرفین بود. در مجموع، همواره خصوصیات اخلاقی ایشان در مواجهه با دیگران، احساس خوبی را ایجاد می نمود. اما از رفتار امروز ایشان کاملا واضح بود، که ایجاد احساس خوب در دیگران، باعث به وجود آمدن حس خوبی برای خود ایشان شده است.
سخن پایانی:
هر کسی در هر سمت و با هر سابقه کاری، می تواند دیگران را از ته دل دوست داشته باشد و علاقه و احترام خود به آنها را نشان دهد. نشان دادن علاقه به دیگران از جدیت یک فرد در انجام کارها، صدور دستورات و پیگیری انجام امور محول شده نمی کاهد. کسانی همچون آقای مهندس شعبانپور الگوی قابل قبولی از جدیت، دوست داشتنی بودن و قابل احترام بودن می باشند، که حتی در هنگام پایان یافتن دروه کاری نیز، مورد احترام و علاقه دوستان و همکاران خود بوده و با روحیه ای شاد و رضایتمند بازنشست می شوند.